เห - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

เห การแบ่งพยางค์, เห การแผลงเป็นอักษรโรมัน · ไพบูลย์พับบลิชชิง, hěe ราชบัณฑิตยสภา, he สัทอักษรสากล, heː˩˩˦ คำกริยา แก้ไข เห เบนไป เหหัวเรือ

เห อ ที่ พวก เขา คลั่ง ไคล้ และ ใฝ่ฝัน ว่า สัก วัน หนึ่ง จะ ได้ ย้อน รอย ตาม นัก เดินเรือ ผู้ ยิ่ง ใหญ่ คน นี้ โดย เขา เรียก การ ผจญ ภัย ใน ครั้ง นั้น ว่า เหินฟ้า เห อ ใน บริเวณ ด้าน ข้าง ของ สวน สาธารณะ เจิ้ ง เห อ ใน นคร นาน กิ ง แต่ จาก การ เดินทาง ไป เยี่ยม ชม สถาน ที่ ดัง กล่าว ของ