การขอตั้งผู้พิทักษ์ การทํานิติกรรมบุคคลต้อง

4 เทพผู้พิทักษ์ 7 พ ย 66 one31 ผู้พิทักษ์ พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน ผู้พิทักษ์ น บุคคลซึ่งศาลมีคำสั่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองดูแลคนเสมือนไร้ความสามารถ ดูคำอื่นๆในหมวด ผู้พิทักษ์ ผู้ท าหน้าที่ผู้อนุบาล ผู้พิทักษ์ ในรูปแบบของผู้พิทักษ์ สิทธิได้ตามสถานการณ์ความเหมาะสม นอกจากนั้นศาลอาจแต่งตั้งผู้พิทักษ์สิทธิส าหรับผู้สูงอายุคนเดียว หรือ

ผู้พิทักษ์แห่งท้องฟ้า กรณีคนพิการเป็นผู้เยาว์ คนเสมือนไร้ความสามารถ หรือคนไร้ความสามารถ หรือมีความพิการถึงขั้นไม่สามารถดำเนินการเองได้ ผู้ปกครอง ผู้พิทักษ์ ผู้อนุบาล หรือผู้ดูแล ดำเนินการแทนได้ สิทธิการอุทธรณ์ 1