ประ -

ประ  คำว่า ประ มีพยัญชนะต้นเป็นเสียงควบ ป กับ ร ต้องออกเสียงให้ชัด มิฉะนั้นจะกลายเป็นคำว่า ปะ ซึ่งมีความหมายว่า พบ อย่าง หนีเสือปะจระเข้ หรือหมายถึง ปิดทับ ปิดซ่อมรอยที่ชำรุด เช่น เอาป้ายชื่อปะไว้หน้าซอง คำว่า ประ มีพยัญชนะต้นเป็นเสียงควบ ป กับ ร ต้องออกเสียงให้ชัด มิฉะนั้นจะกลายเป็นคำว่า ปะ ซึ่งมีความหมายว่า พบ อย่าง หนีเสือปะจระเข้ หรือหมายถึง ปิดทับ ปิดซ่อมรอยที่ชำรุด เช่น เอาป้ายชื่อปะไว้หน้าซอง

ประ ๒ ปฺระ , ปะทะ เช่น ประหมัด, กระทบ, ระ, เช่น ผมประบ่า ประ ๓ ปฺระ ประ ๔ ปฺระ ประ- ๑ ปฺระ-  ประ ทำให้เป็นจุด ๆ เช่น ประไข่ปลา, ทำให้เป็นจุด ๆ หรือเม็ด ๆ ทั่วไปอย่างประแป้ง

ประ ทำให้เป็นจุด ๆ เช่น ประไข่ปลา, ทำให้เป็นจุด ๆ หรือเม็ด ๆ ทั่วไปอย่างประแป้ง คำว่า ประ มีพยัญชนะต้นเป็นเสียงควบ ป กับ ร ต้องออกเสียงให้ชัด มิฉะนั้นจะกลายเป็นคำว่า ปะ ซึ่งมีความหมายว่า พบ อย่าง หนีเสือปะจระเข้ หรือหมายถึง ปิดทับ ปิดซ่อมรอยที่ชำรุด เช่น เอาป้ายชื่อปะไว้หน้าซอง