ภาษาไทยกับครูภัค - บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ เป็นคำนาม หมายถึงกลอง

บัณเฑาะว์ - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน บัณเฑาะว์ อ่านว่า

บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ เป็นคำนาม หมายถึงกลองสองหน้าชนิดหนึ่งมีหลักอยู่ตอนบน ผูกตุ้มห้อยลงมาทางหน้ากลอง ใช้ไกวให้ตุ้มแกว่งกระทบหน้ากลองทั้งสองข้าง มาจากคำบาลี ป

hybs อ่านว่า บัณเฑาะก์ อ่านว่า บัน-เดาะ เป็นคำนาม แปลว่า กระเทย, ขันที, คนที่ถูกตอน มาจากภาษาบาลี สันสกฤต ว่า ปณฺฑก ในทางพุทธศาสนา แบ่งบัณเฑาะก์ออกเป็นห้าจำพวกค่ะ คือ ๑ อาสิตต  บัณเฑาะก์ อ่านว่า บัน-เดาะ เป็นคำนาม แปลว่า กระเทย, ขันที, คนที่ถูกตอน มาจากภาษาบาลี สันสกฤต ว่า ปณฺฑก ในทางพุทธศาสนา แบ่งบัณเฑาะก์ออกเป็นห้าจำพวกค่ะ คือ ๑ อาสิตต  พระผู้มีพระภาครับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนุปสัมบัน คือ บัณเฑาะก์ บัณเฑาะว์ กลองเล็กชนิดหนึ่งมีหนังสองหน้าตรงกลางคอด

ต่อมใต้สมอง บัณเฑาะว์ - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน บัณเฑาะว์ อ่านว่า คำว่า บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ ทั้งๆที่มันควรจะเป็น บัน-เทาะ ตามตัว ฑ คำว่า มณฑป ก็เช่นกัน มน-ดบ แทนที่จะเป็น มน-ทบ