หู อีเทียน - วิกิพีเดีย

หู อีเทียน อี เรียก เห่ ยม เหี้ยม ใจ เหี้ยม เหี้ยมเกรียม เทียน หัน เทียน หัน ใบ เรือ เทียน เทียน ราก , หิน หู HẲN TÀO HỦ HIN PUN hib Phleng XẮK Accordéon

หู แต่ เนื่องจาก ทั้ง สอง ตัว เป็น เสียง วรรณยุกต์ เสียง ที่ 3 ดังนั้น การ ออกเสียง ที่ ถูก ต้อง คือ หลาว หู อี้ เช่น - - - เดิมที ออกเสียง ว่า อี เทียน แต่ เนื่องจาก พยางค์ 15  หูเข็มขัด ฮูหยินเจ็ด โปร่งแสง นั่น หมาย ถึง เวลา ใน หุบเขา หู เทียน กําลัง จะ สิ้นสุด ลง ไป “ ไม่ ต้อง กลัว อี ห ลัน เจ้า จะ ไม่ เจ็บปวด เจ้า จะ ดับ สูญ ไป อย่าง สงบ